عشق ما را از یکدیگر جدا خواهد کرد: نگاهی به آلبوم ‘Closer’ جوی دیویژن در آستانه چهل سالگی

موسیقی - جوی دیویژن -  Joy Division - Album - آلبوم - موسیقی چی گوش بدیم؟ تکینیو techinio

دومین و آخرین آلبوم استودیویی گروه Joy Division به نوعی پایان دهنده دوره‌ای مهم در موسیقی دهه 80 میلادی محسوب می‌شود. با نزدیک شدن به چهلمین سال‌گرد تولید آلبوم Closer، نگاهی به این اثر مهم می‌اندازیم.

 

این آلبوم که تنها یک سال پس از تولید آلبوم تحسین شده Unknown Pleasure ساخته شد، تحت تاثیر موفقیت کم نظیر آلبوم اول، که بودجه و امکانات بیشتری برای ارائه ایده های خلاقانه گروه فراهم کرده بود قرار گرفت و علی‌رغم رابطه نه چندان خوب اعضای گروه با تهیه کننده، مارتین هنت، جوی دیویژن رشد و الهام بخشی فوق العاده ای از خود نشان داد.

 

اما حتی زمانی که همه چیز برای جوی دیویژن خوب به نظر می‌رسید، اعضای گروه تحت تاثیر مشکلات ایان کرتیس، خواننده گروه، که با بیماری صرع و افسردگی دست و پنجه نرم می‌کرد قرار داشتند. چند هفته بعد از پایان ضبط آلبوم، ایان کرتیس در خانه‌اش در مکلزفیلد به زندگی خود پایان داد.

این اتفاق شوکه کننده که تنها چند روز مانده به انتشار عمومی Closer رخ داد، آلبوم را، حتی پیش از شنیده شدن، به یک مرثیه تراژیک موسیقایی برای جوان نابغه اما اندوهگین گروه بدل کرد؛ همانطور که نام آلبوم و تصویر کاوری که Peter Saville از یک مقبره طراحی کرده بود این موضوع را نشان می‌داد.

 

Joy Division Band Members

 

برای طرفداران جوی دیویژن، Closer یک شاهکار است. اثری بی نقص و حیاتی برای ژانر پست-پانک. اما برای اعضای گروه، این آلبوم به هیچ وجه شباهتی با انتظاراتشان نداشت، حتی قبل از اینکه با مرگ ایان کرتیس گره بخورد.

پیتر هوک (بیسیست گروه) در کتاب This Searing Light, the Sun and Everything Else می‌گوید :«اولین باری که آلبوم را شنیدم با همه‌ اجزای آن مشکل داشتم، جوی دیویژن دیگر شبیه به جوی دیویژن نبود و به گروه دیگری تبدیل شده بود.» استفن موریس (درامر گروه) نیز جایی گفته بود که نگران است آلبوم یک فاجعه‌ی تمام عیار باشد. بخصوص بعد از مرگ ایان کرتیس مشکلات اعضای گروه با آلبوم بیشتر نیز شد و در مقطعی، هیچ یک از اعضا حتی علاقه‌ای به شنیدن آلبوم نداشتند.

چندین سال طول کشید تا اعضای گروه دوباره بتوانند به آلبوم گوش دهند، اما در نهایت همگی به این نتیجه رسیدند که Closer اثری خارق العاده در کارنامه موسیقی‌شان است. حتی پیتر هوک بعدها گفت که برای او، این بهترین آلبوم تمام دوران است.

 

در ادامه، آلبوم Closer به سنگ بنایی باشکوه در تاریخ موسیقی راک تبدیل شد؛ اثری تاریک و زیبا که برای شنونده، تصویری از درون ذهن آزرده و تراژیک ایان کرتیس به نمایش می‌گذارد.

ویدیو جدید - ریدیو هد - استودیو ورژن - Studio version قبلی را بخوانید

تماشا کنید: ویدیوی تازه Radiohead با بازی گای پیرس

موسیقی - جوی دیویژن -  ‌باب دیلن - Album - آلبوم - موسیقی چی گوش بدیم؟ - time - radio - music بعدی را بخوانید

به همراه باب دیلن در رادیو ‘Theme Time Radio Hour’ موسیقی بشنوید

مشتاق دیدن نظر شمائیم

نظر خود را با ما در میان بگذارید.